би поспечелил

Речник на българския език

1. би поспечелил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би поспечелил е производна форма на поспечеля (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би поспечелил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би поспечелил е производна форма на поспечеля (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).