би попритворил

Речник на българския език

1. би попритворил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би попритворил е производна форма на попритворя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би попритворил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би попритворил е производна форма на попритворя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).