би попочинал

Речник на българския език

1. би попочинал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би попочинал е производна форма на попочина (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би попочинал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би попочинал е производна форма на попочина (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).