би поплюл

Речник на българския език

1. би поплюл — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би поплюл е производна форма на поплюя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би поплюл — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би поплюл е производна форма на поплюя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).