би понавъсил

Речник на българския език

1. би понавъсил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би понавъсил е производна форма на понавъся (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би понавъсил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би понавъсил е производна форма на понавъся (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).