би помяучил

Речник на българския език

1. би помяучил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би помяучил е производна форма на помяуча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би помяучил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би помяучил е производна форма на помяуча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).