би поканил

Речник на българския език

1. би поканил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би поканил е производна форма на поканя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би поканил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би поканил е производна форма на поканя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).