би позакрепил

Речник на българския език

1. би позакрепил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би позакрепил е производна форма на позакрепя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би позакрепил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би позакрепил е производна форма на позакрепя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).