би пожарил

Речник на българския език

1. би пожарил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би пожарил е производна форма на пожаря (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би пожарил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би пожарил е производна форма на пожаря (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).