би подлудил

Речник на българския език

1. би подлудил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би подлудил е производна форма на подлудя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би подлудил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би подлудил е производна форма на подлудя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).