би ощастливило

Речник на българския език

1. би ощастливило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би ощастливило е производна форма на ощастливя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би ощастливило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би ощастливило е производна форма на ощастливя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).