би отънил

Речник на българския език

1. би отънил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би отънил е производна форма на отъня (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би отънил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би отънил е производна форма на отъня (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).