би отлъчило

Речник на българския език

1. би отлъчило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би отлъчило е производна форма на отлъча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би отлъчило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би отлъчило е производна форма на отлъча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).