би обусловил

Речник на българския език

1. би обусловил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би обусловил е производна форма на обусловя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би обусловил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би обусловил е производна форма на обусловя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).