би обмитил

Речник на българския език

1. би обмитил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би обмитил е производна форма на обмитя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би обмитил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би обмитил е производна форма на обмитя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).