би обезшумила

Речник на българския език

1. би обезшумила — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ж. р.

би обезшумила е производна форма на обезшумя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. би обезшумила — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ж. р.

би обезшумила е производна форма на обезшумя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ж. р.).