би обезмитил

Речник на българския език

1. би обезмитил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би обезмитил е производна форма на обезмитя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би обезмитил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би обезмитил е производна форма на обезмитя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).