би обезличил

Речник на българския език

1. би обезличил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би обезличил е производна форма на обезлича (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би обезличил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би обезличил е производна форма на обезлича (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).