би налющил

Речник на българския език

1. би налющил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би налющил е производна форма на налющя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би налющил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би налющил е производна форма на налющя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).