би налучил

Речник на българския език

1. би налучил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би налучил е производна форма на налуча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би налучил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би налучил е производна форма на налуча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).