би наизустил

Речник на българския език

1. би наизустил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би наизустил е производна форма на наизустя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би наизустил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би наизустил е производна форма на наизустя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).