би наивничило

Речник на българския език

1. би наивничило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би наивничило е производна форма на наивнича (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би наивничило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би наивничило е производна форма на наивнича (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).