би набърборил

Речник на българския език

1. би набърборил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би набърборил е производна форма на набърборя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би набърборил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би набърборил е производна форма на набърборя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).