би набедил

Речник на българския език

1. би набедил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би набедил е производна форма на набедя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би набедил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би набедил е производна форма на набедя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).