би кучил

Речник на българския език

1. би кучил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би кучил е производна форма на куча се (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би кучил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би кучил е производна форма на куча се (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).