би кумило

Речник на българския език

1. би кумило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би кумило е производна форма на кумя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би кумило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би кумило е производна форма на кумя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).