би клокочил

Речник на българския език

1. би клокочил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би клокочил е производна форма на клокоча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би клокочил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би клокочил е производна форма на клокоча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).