би караулил

Речник на българския език

1. би караулил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би караулил е производна форма на карауля (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би караулил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би караулил е производна форма на карауля (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).