би инокулирало

Речник на българския език

1. би инокулирало — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би инокулирало е производна форма на инокулирам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би инокулирало — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би инокулирало е производна форма на инокулирам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).