би изчупил

Речник на българския език

1. би изчупил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би изчупил е производна форма на изчупя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би изчупил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би изчупил е производна форма на изчупя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).