би изтърколил

Речник на българския език

1. би изтърколил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би изтърколил е производна форма на изтърколя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би изтърколил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би изтърколил е производна форма на изтърколя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).