би изпъчил

Речник на българския език

1. би изпъчил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би изпъчил е производна форма на изпъча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би изпъчил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би изпъчил е производна форма на изпъча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).