би изпосъдирал

Речник на българския език

1. би изпосъдирал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би изпосъдирал е производна форма на изпосъдирам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би изпосъдирал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би изпосъдирал е производна форма на изпосъдирам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).