би изнудило

Речник на българския език

1. би изнудило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би изнудило е производна форма на изнудя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би изнудило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би изнудило е производна форма на изнудя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).