би изнапрело

Речник на българския език

1. би изнапрело — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би изнапрело е производна форма на изнапреда (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би изнапрело — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би изнапрело е производна форма на изнапреда (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).