би измъчило

Речник на българския език

1. би измъчило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би измъчило е производна форма на измъча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би измъчило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би измъчило е производна форма на измъча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).