би изморил

Речник на българския език

1. би изморил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би изморил е производна форма на изморя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би изморил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би изморил е производна форма на изморя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).