би изличило

Речник на българския език

1. би изличило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би изличило е производна форма на излича (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би изличило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би изличило е производна форма на излича (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).