би изконтило

Речник на българския език

1. би изконтило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би изконтило е производна форма на изконтя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би изконтило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би изконтило е производна форма на изконтя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).