би иззимил

Речник на българския език

1. би иззимил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би иззимил е производна форма на иззимя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би иззимил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би иззимил е производна форма на иззимя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).