би изгнил

Речник на българския език

1. би изгнил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би изгнил е производна форма на изгния (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би изгнил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би изгнил е производна форма на изгния (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).