би изглупил

Речник на българския език

1. би изглупил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би изглупил е производна форма на изглупя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би изглупил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би изглупил е производна форма на изглупя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).