би избрулил

Речник на българския език

1. би избрулил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би избрулил е производна форма на избруля (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би избрулил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би избрулил е производна форма на избруля (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).