би изброил

Речник на българския език

1. би изброил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би изброил е производна форма на изброя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би изброил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би изброил е производна форма на изброя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).