би избримчил

Речник на българския език

1. би избримчил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би избримчил е производна форма на избримча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би избримчил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би избримчил е производна форма на избримча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).