би избоботил

Речник на българския език

1. би избоботил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би избоботил е производна форма на избоботя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би избоботил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би избоботил е производна форма на избоботя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).