би избичило

Речник на българския език

1. би избичило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би избичило е производна форма на избича (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би избичило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би избичило е производна форма на избича (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).