би забуботил

Речник на българския език

1. би забуботил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би забуботил е производна форма на забуботя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би забуботил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би забуботил е производна форма на забуботя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).