би дължил

Речник на българския език

1. би дължил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би дължил е производна форма на дължа (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би дължил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би дължил е производна форма на дължа (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).