би доутолил

Речник на българския език

1. би доутолил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би доутолил е производна форма на доутоля (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би доутолил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би доутолил е производна форма на доутоля (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).